menma88

De auteur aan het woord – Goedele Ghijsen

Liefste lezers,

Deze maand laat ik u kennismaken met Goedele Ghijsen. Zij is net als ik een leerkracht Nederlands. Daarnaast is Goedele ook één van de auteurs, die reageerden op mijn oproep op Facebook. Hier ben ik erg blij mee, want daardoor leerde ik haar boeken “Onderstroom” en “Vluchtweg” kennen. Ze schreef ook boeken voor jongere lezertjes, maar deze twee zijn erg geschikt voor mijn leerlingen in de eerste en tweede graad. In de volgende alinea’s neemt Goedele jullie mee in haar weg naar het auteurschap. Veel leesplezier!

Lezen heeft mij gered

Als kind was ik al gebeten door verhalen. Toen ik naar groep 3 mocht, was ik eigenlijk nog niet schoolrijp, maar lezen heeft mij gered. De ontdekking van verhalen maakte dat ik wel mee kon,
daarvan ben ik overtuigd. Ik kon helemaal opgaan in het schrijven van opstellen. Als tiener ging ik in mijn vrije tijd schrijven, maar dat raakte op het achterplan toen ik leerkracht Nederlands wilde worden. Schrijven werd ineens iets taalkundigs, iets dat ook fout kon zijn.

En schrijven ook

Na jaren als leerkracht in het secundair onderwijs miste ik creativiteit in mijn leven en begon ik opnieuw te schrijven. Toch voelde ik dat mijn verhalen nog niet sterk genoeg waren. Daarom volgde ik schrijflessen aan de kunstacademie in Genk. Ik was destijds bezig met een eindwerk voor kinderen van 10 à 12 jaar, maar ik wilde geen twee jaar aan hetzelfde werken. Zo kwam ik uit bij avi-boeken. Ik dacht altijd dat dat niets voor mij zou zijn. Je kan met al die beperkingen geen goed verhaal schrijven, dacht ik, maar ik wilde wel proberen om het leuker te maken dan de boekjes die mijn kinderen lazen.

Daarnaast gaf ik les aan tieners, dus die verhaalideeën lagen ook op me te wachten. Voor mij werkt het om aan verschillende soorten verhalen tegelijk te werken. Al wil dat niet zeggen dat elk verhaal zijn weg naar de lezers vindt.

In de boekhandel

Via mijn schrijfjuf kwam ik terecht bij de educatieve uitgeverij Van In. Toen ze mijn verhalen lazen, mocht ik ook drie verhalen voor hen schrijven. En zo leerde uitgeverij Pelckmans mij kennen. Die gaven mijn eerste echte boek uit: Sep gaat op reis, een groeiboek voor eerste lezers, over een jongen die de wereld wil rondtrekken met zijn zelfgebouwde woonwagen. Met mijn verhalen voor tieners en mijn tweede groeiboek vond ik een plek bij uitgeverij Davidsfonds/Infodok. In het bos – mijn eerste survivalgroeiboek is een boek voor eerste lezers waarin Sem en Noor samen het bos verkennen. Er staan per leesniveau ook survivaltips in.

Vluchtweg gaat over drie jongeren die zijn veroordeeld tot samenleven in de jungle van het klaslokaal. Elk strijden ze hun eigen oorlog, elk reageren ze dat op een andere manier op hun klasgenoten af.

Mijn laatste boek Onderstroom beschrijft hoe de komst van een nieuw meisje het leven van een groep vrienden overhoop haalt. Na haar laatste angstaanval beseft het hoofdpersonage dat de nachtmerrie verdringen helemaal niet lukt. Ze moet terug naar haar oude drop om in het reine te komen met wat er gebeurde.

Ideeën tot bij de lezer brengen

Ik denk dat iedereen ideeën heeft. Als schrijver vang je ze en doe je er iets mee. Ik moet met de personages die mijn hoofd binnenwandelen aan de slag, anders geraken ze nooit tot bij de lezer. Voor mij is dat de functie van schrijven. Schrijven heeft wel suddertijd nodig. Dat zeg ik ook tegen mijn studenten aan de Academie in Genk, want intussen ben ik mijn vroegere schrijfjuf opgevolgd. Geef het verhaal tijd om te groeien, neem voldoende afstand als je eerste versie af is en doe de moeite om het te herschrijven tot het helemaal goed is. Mijn verhalen hebben wel tien versies nodig voor ze bij de lezer terechtkomen.

Elke keer opnieuw houd ik mijn hart vast voor de reacties en recensies. Gelukkig zijn die telkens bemoedigend. Vluchtweg, mijn debuut voor jongeren, kreeg zelfs een White Raven en werd genomineerd voor de Leesjury. Daar was ik helemaal ondersteboven van.

Nieuwsgierig naar meer?

Vorige auteurs

Terug