Liefste lezers,

Deze maand laat ik u kennismaken met Miranda Remmerswaal. Zij is een beginnende auteur en haar debuutboek “Meldu en Melle en de geheime briefjes” behoort tot het fantasy genre. Ik lees dolgraag fantasy. Naar mijn mening zijn er nog te weinig Nederlandstalige auteurs die zich met dit genre bezig houden. Elk initiatief juich ik dan ook toe. Daarnaast vind ik dat we startende auteurs zoveel mogelijk moeten steunen. Elke sterauteur is ooit ergens moeten beginnen, maar een boek op de markt brengen als starter, is verre van eenvoudig. Dus Miranda, bedankt voor je mooie boek. Ik wens je een goede verkoop toe en ik laat je nu graag aan het woord.

Lieve lezers,

Ik ben Miranda Remmerswaal en ik wil jullie meenemen naar het ontstaan van het fantasie jeugdboek debuut ‘Meldu en Melle en de geheime briefjes’.

Als kind zijnde droomde ik er al van om een boek te schrijven. Als we een opstel moesten schrijven op de basisschool kon ik dan ook wel zo tien kantjes wegpennen. Dit was alleen nog wel vaak aan elkaar geplakt met het woord ‘maar’. Tijdens mijn pubertijd stond dit voor mij niet meer op de voorgrond.

Naarmate ik ouder werd, trouwde en twee prachtige kinderen kreeg, kwam de gedachte om een boek te schrijven elke keer terug, waardoor ik toch op een dag dacht, nu moet ik er iets mee gaan doen. Ik ben toen een cursus kinderboekenschrijven bij de NTI gaan volgen, wat ontzettend leuk was om te doen met allemaal verschillende opdrachten.

Tijdens een van deze opdrachten was ik aan het hardlopen met vriendinnen en kwam IJsland en de verborgen elfen ter sprake. Een van de dames haar zoon en man waren ernaartoe geweest. Ze konden geen steentje van IJsland meenemen, want dat behoorde toe aan het verborgen volk, de elfen. Haar zoon heet Melle en ik dacht; zijn naam laat ik terugkomen in het boek.

Elfen hebben mij al sinds kinds af aan aangetrokken, zoals nog veel meer fantasie- en magische werelden. Naarmate ik ouder werd, is dat ook nooit verdwenen. Het is heerlijk om in een magische wereld te verdwijnen met je gedachten en het idee hebben dat je er onderdeel van wordt. Ik hoop ook dat de lezers dit gevoel van mijn boek krijgen. Daarnaast wilde ik ook niet een te moeilijk of te dik boek schrijven. Mijn dochter houdt niet van lezen. Ze heeft er moeite mee. Zij is niet de enige die dat zo ervaart, dus ik wilde een boek schrijven dat voor iedereen makkelijk weg te lezen is.

Daarnaast vind ik humor en het denken van de jongeren belangrijk om mee te nemen in het boek, zodat ze zichzelf ook zouden kunnen herkennen in bepaalde situaties. Vlak na mijn scheiding ben ik begonnen om mijn gedachten ook daadwerkelijk om te zetten in letters op papier. Dit heeft met nakijken en herschrijven ongeveer 5 jaar geduurd voordat ik het af had.

Ik hou van tekenen en mijn dochter ook. Ik heb aan de uitgever gevraagd of ik zelf de illustraties mocht maken. Deze was na wat proeftekeningen akkoord. Ik kon zelf de cover en de illustraties bedenken en maken, met de hulp van mijn dochter van toen 11 jaar.

In het boek worden de belevenissen van Meldu en Melle afgewisseld. Vanuit hun twee werelden wordt het verhaal verteld. Daarbij is dan ook de vraag of hun paden zich uiteindelijk gaan kruisen?