Marijke gaat… – Wrestle Pelt

Wie kent er het programma “Jani gaat” nog? Hierin dompelt Jani Kazaltzis zich onder in werelden die niet de zijne zijn. Gisterenavond maakte ik daar dus een avondje “Marijke gaat” van. Samen met onze jongens ging ik namelijk kijken naar Wrestle Pelt in CC Palethe. Als nu je mond openvalt, dan begrijp ik dat helemaal. Rustig, zachtaardig en vredelievend zijn enkele eigenschappen die ik me graag toedicht. Toch zat ik daar tussen een voornamelijk mannelijk publiek. Wil je weten hoe een avondje showworstelen me bevallen is? Lees dan zeker verder.

Show, humor en geweld

Met deze drie termen kan ik het evenement wel samenvatten. We zagen 6 “wedstrijden” waarin mannen, vrouwen en gemengde teams het tegen elkaar opnamen in de strijd om de World Champion titel. Onze favoriet – hieronder op de foto – heeft helaas niet gewonnen.

Doe even je ogen dicht en beeld je het volgende in: Mannen en vrouwen met meer dan één vetrolletje, die in een veel te kleine, felgekleurde onderbroek elkaar slaan op alle denkbare plaatsen. Dit werd gecombineerd met niet-zo-vriendelijke knuffels, wat over elkaar gerol en een hele hoop gespring, geduw en getrek. Ik weet niet tot welke categorie jij behoort, maar mijn zonen behoren tot dat soort mensen die dit heel erg grappig vinden. Zo bulderden Ward en Tibo van het lachen toen een worstelaar op het achterwerk van de andere sloeg. Hoewel ik dit eigenlijk niet grappig zou willen vinden, moest ook ik enkele malen lachen.

Dat moet toch pijn doen!

Af en toe was het heel duidelijk dat het opgezet spel was, maar op de meeste momenten zag het er best geloofwaardig uit. Zo geloofwaardig zelfs dat je regelmatig in elkaar dook en je gezicht vertrok, omdat je je de pijn van die ene val of die ene slag perfect kon inbeelden. Tijdens de pauze hadden we het geluk dat we met één van de actrices konden babbelen. Zij zei dat het helemaal geen pijn deed. Het was hoogstens een beetje vermoeiend. Knap werk dus, dat de acteurs het er erg pijnlijk lieten uitzien.

Roepen en uitjoelen

De sfeer in het publiek zat goed. Alle deelnemers van de wedstrijden werden onder luid gejuich onthaald. Dat enthousiasme werkte aanstekelijk en voor ik het wist, was ik mee aan het juichen en applaudisseren. Wat me wel verbaasde, was hoe snel een beschaafd publiek verandert in een bende wilden. Sommige worstelaars kwamen door hun gespeelde non-verbale gedrag zo onsympathiek over dat ze al vrij snel uitgejoeld werden. Daar bleef het echter niet bij. De lelijkste scheldwoorden vlogen om onze oren. Ik, die zoveel moeite doe om onze jongens netjes te laten praten en die een hekel heb aan vloeken, moest wanhopig toekijken. Al moet ik wel bekennen dat ik midden tijdens de show ook volop mee riep: “Maak hem af!”

Al bij al was het dus wel een amusante avond en vond ik het heel fijn om dit met de kinderen te beleven. Het feit dat Tibo en Ward de komende tijd wat meer zullen ravotten met elkaar op hun eigen, jongensachtige manier, neem ik er maar bij.

Iets voor het onderwijs?

Ik zag met eigen ogen dat jongens (en mannen) zich geweldig amuseren bij shows als deze. Ik vond het zelf ook leuk om ermee kennis te maken. Toch denk ik niet dat ik dit snel zal aanraden bij mijn leerlingen. Simpelweg, omdat ik de meerwaarde er niet van zie. Hoewel ik het wel een pluspunt vind dat jongeren door dit soort shows op een laagdrempelige manier kennismaken met ons cultureel centrum en zo in aanraking komen met wat CC Palethe nog aanbiedt. Ik heb veel jongeren en gezinnen gezien, die ik anders niet zo snel tegenkom bij een voorstelling. Dat kan natuurlijk ook wel iets over mijn smaak zeggen.

En volgend jaar?

Ik verbaas mezelf terwijl ik dit schrijf, maar eigenlijk heb ik best wel zin om volgend jaar terug te gaan. Tibo en Ward waren zo enthousiast en de sfeer was top. Ik genoot van het plezier van de anderen. Het is erg om te zeggen, maar geweld went eigenlijk zeer snel. Je wordt zo meegezogen in de spanning en je hebt al vrij snel totaal niet meer door dat die mensen op elkaar aan het kloppen zijn. Wij, mensen, zijn een raar iets.

Om jullie nog een beter beeld te geven van de show, maakte ik enkele korte filmpjes. Nog meer filmpjes kan je terugvinden op mijn youtubekanaal: https://www.youtube.com/channel/UCYUVE_yFpmpkvZjNWCXrklA

Wil jij volgend jaar ook meegenieten?

Eén reactie

  1. Ons emotionele brein is evolutionair gezien zeer oud en daar wordt hier op ingespeeld. Rationeel gezien vind je dit spektakel eigenlijk niet zo goed en toch wil je eventueel opnieuw gaan kijken. Onze hersenen werken modulair. We kunnen meerdere dingen tegelijkertijd vinden, ook al zijn ze soms tegenstrijdig.

    Like

Plaats een reactie